Duboka venska tromboza je krvnim ugruškom uzrokovano začepljenje vene u dubokom venskom sustavu. Najčešći uzroci nastanka krvnih ugrušaka u dubokim venama ekstremiteta su oštećenje unutarnjeg pokrova vena.

Duboka venska tromboza je krvnim ugruškom uzrokovano začepljenje vene u dubokom venskom sustavu. Najčešći uzroci nastanka krvnih ugrušaka u dubokim venama ekstremiteta su oštećenje unutarnjeg pokrova vena, usporenje protoka krvi i poremećaji koagulacije krvi.

Oštećenje unutarnjeg pokrova vena može nastati uslijed traume, prisutnošću stranog tijeka kao što su kateteri i elektrode u venama. Usporenje protoka krvi u venama nastaje uslijed dugotrajnog ležanja zbog nekih kroničnih bolesti, moždanog udara ili zbog politraume i imobilizacije. Poremećaji koagulacije su uglavnom nasljedne bolesti. Od stečenih bolesti valja napomenuti maligne bolesti, antifosfolipidni sindrom, nefrotski sindrom i paroksizmalnu noćnu hemoglobinuriju koje mogu uzrokovati duboku vensku trombozu. U nekim slučajevima u trudnoći i neposredno nakon poroda može biti povećan rizik od duboke venske tromboze. Uzimanje kontracepcijskih pilula također može u nekih žena povećati rizik od nastanka duboke venske tromboze.

Što se tiče simptoma duboke venske tromboze u nekom slučajevima bolenik može biti i bez nekih izraženih simptoma. No u većini sluačejeva bolesnici imaju otok zahvaćenog ekstremiteta, bol ili osjećaj težine, cijanozu ili bljedilo. Obično je otok zahvaćenog ekstremiteta ( noga ili ruka) prisutan u više od 65% slučajeva. Dosta često bolesnici osjećaju jaču bol pri podizanju stopala na onoj nozi koja je zahvaćena dubokom venskom trombozom.
U dijagnostičke postupke za duboku vensku trombozu uz anamnezu i klinički pregled spadaju ultrazvučna pretraga vena (Doppler sonografija), određivanje D-Dimera u krvi, flebografija i radionuklidne metode za prikaz vena. Ultrazvučna pretraga vena ima visoku osjetljivost i specifičnost koja se prema rezultatima istraživanja kreće više od 90%. To znači da je ova neinvazivna dijagnostička metoda vrlo pouzdana i vrlo sigurna. Osim ovih pretraga vrši se i snimanje EKG, RTG snimanje pluća i srca i hematološke i biokemijske pretrage krvi.

Bolesnici kod kojih je dijagnosticirana duboka venska tromboza ili je postavljena sumnja na ovu bolest moraju se hitno hospitalizirati liječiti u bolnici. Liječenje duboke venske tromboze  moguće je lijekovima, a to su heparin koji može biti niskomolekulski (engl. LMWH) ili nefrakcionirani (engl. UFH), varfarin i trombolitički lijekovi. Bolesnici s dubokom venskom trombozom liječe se u bolnici, trebaju mirovati u krevetu 7-10 dana uz povišeni položaj bolešću zahvaćenog ekstremiteta. Mirovanje i antikoagulantna terapija smanjuju rizik od nastanka komplikacija kao što je plućna embolija. U bolesnika s pridruženim kroničnim bolestima primjenjuju se i lijekovi za pridružene kronične bolesti. Nakon završene faze mirovanja, preporuča se i nošenje elastičnog zavoja ili elastične čarape tijekom hodanja na nozi koja je bila zahvaćena dubokom venskom trombozom.

Nakon izlaska iz bolnice potrebna je medikamentna profilaksa duboke venske tromboze, te bolesnici nastavljaju uzimati antikoagulans, tj. lijek iz skupine varfarina uz redovito praćenje parametara koagulacije (PV / INR). Prema nalazima ovih parametara liječnik određuje dozu lijeka. Zbog toga bolesnicima moramo jedan put na mjesec vaditi krv radi određivanja PV /INR u laboratoriju doma zdravlja ili bolnice.  Novost u terapiji prevencije duboke venske tromboze biti će u bliskoj budućnosti mogućnost liječenja s novim lijekom, a koji je prvi peroralni direktni inhibitor faktora Xa koagulacije. Generički naziv lijeka je  rivaroksaban, a za  terapiju nije potrebno vađenje krvi i kontrola parametara koagulacije.