Gastrointestinalno krvarenje definirano je pojavom krvi u probavnom sustavu. Klinički se manifestiraju : povraćanjem krvi, rektalnim krvarenjem, crnom katranastom stolicom ili okultnim kroničnim krvarenjem.

Gastrointestinalno krvarenje definirano je pojavom krvi u probavnom sustavu. Klinički se manifestiraju : povraćanjem krvi, rektalnim krvarenjem, crnom katranastom stolicom ili okultnim kroničnim krvarenjem. Težina krvarenja varira od za život opasnog okultnog i teškog krvarenja do kroničnog gubitka krvi s pojavom sideropeničnom anemijom, kliničke manifestacije gdje krvarenja ovise o mjestu krvaranja, jačini krvarenja i prisutnosti drugih bolesti.

Važniji je čimbenik brzina gubitka krvi nego volumen izgubljene krvi. Gubitak od 15 % ukupnog volumena krvi ne mora izazvati hemodinamičke poremećaje. Uključenjem kompenzatornih mehanizama bolesnik može preživjeti gubitak krvi od 30 %.

Blagi gubitak krvi u količini od 10–15 % intravaskularnog volumena aktivira homeostatske mehanizme. kontrakcija venskog sustava izaziva preraspodjelu krvi iz venskog bazena za održavanje cirkulirajućeg volumena, što je važnije od aktualne mase eritrocita, kod profuznog krvarenja, kad taj mehanizam zataji, može se razviti šok gubitkom samo 10 % volumena krvi.
Bolesnik koji krvari polagano i kronično može izgubiti mnogo krvi prije pada hematokrita i manifestnog smanjenja rezervi željeza u koštanoj srži. u tom slučaju periferna krvna slika pokazuje sliku hipokromne mikrocitne anemije.
U akutnom gubitku krvi hematokrit održava veličinu gubitka krvi tek nakon nekoliko sati ili dana, uz kroz to vrijeme, normalan mcv zbog proporcionalnog gubitka plazme i eritrocita. tek po prijelazu ekstracelularne tekućine u vaskularne prostore, u svrhu održavanja cirkulirajućeg volumena pada vrijednost hematokrita. ovaj proces započinje kratko vrijeme nakon pojave krvarenja i traje 24 do 72 sata.

Iz tog razloga težinu krvarenja ne treba procjenjivati vrijednostima hematokrita, neposredno nakon pojave krvarenja, nego tek nakon nekoliko sati ili dana.

Vrijednost hematokrita smanjuje se i ranije u slučajevima prezigstentne abnormalnosti volumena ili pri intravenskoj primjeni pripravaka za održavanje volumena. budući da nakon prestanka krvarenja hematokrit može padati i dalje, ne smije se izvesti  pogrešan zaključak o kontinuiranom ili recidivantnom krvarenju, ako je bolesnikovo hemodinamičko stanje stabilno i ako nema drugih znakova krvarenja. niži mcv može upućivati na sideropeniju zbog kroničnog gubitka krvi, hemolitičke anemije ili ekstraintestinalnog krvarenja.